Eg har nett oppdaga serien Sex and the City. Ikkje fordi eg er ei 70 år gammal dame som har budd under ein stein, ei heller fordi eg er so ung at eg har blitt verna frå slike program. Realiteten er at eg, og dette er vel regelrett dumskryt, har tenkt at det blir for ukultivert for meg. Eg har liksom haldt meg til NRK og The Office for å halde på litt ære i møte med eliten i samfunnet. Men Sex and the City då. Eg blei brått dumpa for ei tid tilbake, og innsåg at som singel kvinne uhyre nærme 30 år i (Stor)byen Oslo (no får eg kanskje nokre på nakken), og ikkje minst med eit sterkt eksponeringsbehov i form av tekst, så var det vel slik livet mitt skulle bli no.