På det prinsipielle planet kan eg ikkje fordra jola. I vårt samfunn er den offentlege, institusjonaliserte jola eit giftig oppkok av ei lang rekkje fenomen som kvar for seg er slitsame, men som ikkje er til å halde ut når dei kjem i flokk. Dette gjeld religion, kapitalisme konkretisert som ekstremt press til å kjøpe varer produserte under økologisk og arbeidsrettsleg kritikkverdige forhold, ritualisert jovialt samvær med folk ein elles helst ikkje omgåast i festleg lag, fråtseri, og ikkje minst stress.
Feministane Wencke Mühleisen, Asta Beate Håland og Stephen Walton skriv i Klassekampen måndagar.
