Eg er ikkje nokon stor tilhengjar av eigedomsmeklarar. Det kunne eg aldri jobba som. Dei driv i ein ganske skiten bransje, dei flyttar papir for å auke teoretiske verdiar. Det er rein spekulasjon. Går rundt i dress og smiler. Herregud, det er ikkje noko for meg. Så gjer noko nytte for seg, dei gjer ein praktisk arbeid som er nyttig, men det er så utruleg keisamt at eg kunne aldri vore eigedomsmeklar. Men forbrukarøkonomar. Bergens Tidende har intervjua to Instagram-venlege damer som kjem med råd til studentar. Dei bør ta seg jobb ved sidan av studia, kjøpe bøker brukt og selje dei bøkene ein ikkje treng og så bør dei bu billegare. Det viser seg altså at i den kapitalistiske økonomien, så kan ein få pengar ved å selje arbeidet sitt. Kven skulle tru det? Han skalla og ho andre som er på fjernsynet som kjem med tips om å ikkje bruke tre og tjue tusen på mat i månaden. Ånei, er ikkje det lurt? Er fem og nitti tusen i året på pølser, bagettar og farris ei dårleg økonomidisponering?
