De antirasistiske debattantene i Klassekampen har konstruert et univers, der de enten lar Sian drive på uimotsagt, eller lager støy med grytelokk og fløyter, tidvis voldelige opptøyer der og da, for å bekjempe rasisme. De faller til bakken som kalkuner, hypnotisert av Sians vulgariteter. Sian vinner, antirasismen taper.

I La Fontaines fabel om reven og kalkunene utfører reven en spektakulær dans i måeskinnet, under treet der kalkunene er vaglet for natten. Hypnotisert av revens bevegelser går de i dyp, hypnotisk transe og faller til bakken en etter en – og blir revemat.