Når ein går i kyrkja, tek ein del i ein musikalsk og poetisk kulturarv og får syngja underlege gamle songar til akkompagnement av digre pipeorgel. Mange av melodiane er vakre folketonar, mens tekstane for det meste er skrivne av teologar i eksistensiell krise, i eit forsøk på å få den milde Jesus til å roa ned den sinte faderguden og gje dei fred i hjartet.
Ikkje søtt, ikkje surt, ikkje bittert – men salt. Solveig Aareskjold skriv om det ho sjølv vil i Klassekampen kvar laurdag.
