Narve Trædal blir 70 år 25. august. Han var i si tid ei av venstresidas yndlingar og mest kjente personar, sjølv om hans vandringsveg gjekk langt unna dei sentrale ideologiske slagmarkene.

Han kjem frå Ikjefjord i Høyanger, på sørsida av Sognefjorden, fødd inn i ei småbondeslekt prega av motkulturar og frilynte Venstre-haldningar. Samfunnsengasjementet i familien går i arv. Nyss mista Narve storbror sin, den fargerike læraren og skribenten Lasse Trædal. Han var far til miljøpolitikaren Eivind Trædal, og Narve er den stolte faren til Klassekampens redaktør Mari Skurdal.

Ho kom til verda rett etter at Klassekampen vart dagsavis og fekk tidleg forståing for det særeigne avisprosjektet, som det heiter. Narve Trædal hadde uriasposten som tilsett og også leiar for Klassekampens distribusjon i tider då tidsfristar frå redaksjon og trykkeri i beste fall var vegleiande. Blant redaktørens tidlege barndomsminne er travle kveldsturar med Klassekampens varebil, omgjeve av avispakker i lasterommet.

Før dei tider hadde Trædal vorte kjendis og personifisert kampsak, då han som vernepliktig sambandssoldat ved Forsvarets overkommando sørga for at Klassekampen fekk hand om hemmelegstempla telegram som viste at Nato-øvingar var retta mot indre politisk opposisjon og fagorganiserte arbeidarar. Trædal vart arrestert og tilstod lekkasjane etter ei tid, og fekk etter fleire rundar i rettsapparatet ein betinga dom.

Det oppstod eit breitt støttearbeid for Trædal, langt ut over ml-rørslas rekker, for saka vekte oppsikt og hadde alvorlege prinsipielle sider. Mindreårige i radikale familiar trudde «Frifinn» var fornamnet, sidan «Frifinn Trædal» var hovudparolen. Det kom ei bok som gav Trædal eit meir varig ettermæle enn flyktige dekknamn: «Soldaten som ikkje ville teie».

Som ufrivillig frontfigur vart Trædal formannskandidat for Raud Front i Det norske studentsamfunn (DNS) i 1974, og vart leiar i eit tid då studentpolitikken samla tusenvis på møte kvar veke. Det agitatoriske gnyet og eit brutalt debattklima gjorde at talarstolen i DNS nok ikkje var hans beste arena. Hans arbeidskapasitet og lune sjølvironiske sans kom vel så godt til sin rett som sjauar og organisator i avisdistribusjonen. Seinare hadde han eit langt yrkesliv i leiande administrative stillingar ved universitetet på Blindern, medan han var aktiv i fagforbundet NTL og i kultur og samfunnsliv i bustadkommunen Nittedal.

Etter eit langt liv på barrikadane har den venlege sogningen heldigvis energi til å halde sitt engasjement tikkande, til beste for familien, Nittedal bygdekor og det noko arbeidskrevjande husprosjektet som kona Annie har sett i gang utanfor allfarveg på Kreta, for å nemne somme. Så er det også eit kor av gratulantar som helsar heidersmannen på 70-årsdagen.