Nå spirer og gror det i tuntrea rundt om, snart skimtar ein grønt iblant alt det grå og brune. Alle gardstun med respekt for seg sjølve har eit tuntre. Tuntreet vaktar over gard og tun, det held tunet saman, og minner folk om at historia strekker seg langt bakover, og vidare framover etter at vi er borte. «Tuntreet» er også namnet på ein hardingfeleslått, ein slått som alltid har fått meg til å tenkje på spelemannen Olav K. Øyaland frå Austbygda i Tinn. Fredag 22. mars gjekk han bort, og med det miste vi eit tuntre i norsk folkemusikk.