Eirin Gundersen

Lyder jeg ikke kan høre

Litteratur

Gyldendal 2019, 88 sider

Den nye samlinga til Eirin Gundersen er del av den trenden innanfor samtidslyrikken eg har kalla «pårørandelyrikk». Dette er bøker der den som fører ordet, er i familie med ein som blir alvorleg sjuk. Ein av dei vesentlege konsekvensane av dette er at ein kjem vekk frå fokuset på einsame, mediterande personar, slik det gjerne har vore i lyrikken. Nå blir det i staden råd å skildra mennesket som eit sosialt vesen, som nokon som først og fremst finst og forstår seg sjølv gjennom kontakten med andre.