Far til veninna mi dreiv og bala med eit langorv innimellom bergknattane på den bratte villatomta. Ljåbladet var sløvt og grastustane gjenstridige, han pusta tungt i varmen og måtte ofte stansa og tørka sveitten. Likevel ville han gjerne respekterast som ein mann som var ekspert på det meste.
Ikkje søtt, ikkje surt, ikkje bittert – men salt. Solveig Aareskjold skriv om det ho sjølv vil i Klassekampen kvar laurdag.
