Herleg føre! seier eg til ein blid mann i det eg glir forbi. Smilet hans blir litt forvirra, kanskje fordi han er innvandrar og enno ikkje heilt fortruleg med vinterspråket. Som rimeleg er her i sørvest, der snøen fell så sjeldan at mange årskull veks opp utan ski på beina. Men han skjønar i alle fall kva som er venta av ein god far, og har følgt stimen av familiefolk til akebakken, der det er vill jubel over å skli ned åtte-ti meter om og om igjen.

Ikkje søtt, ikkje surt, ikkje bittert – men salt. Solveig Aareskjold skriv om det ho sjølv vil i Klassekampen kvar laurdag.