Sjå for deg ein frosen foss, av slaget isslott, majestetisk ruvande i eit kritkvitt vinterlandskap. Sjå for deg krystallklårt klårvêr, stjerneglitter i sola sitt atterskin, ovhard kulde som snik seg rundt hushjørna. Ei kulde som flyr gullstripene, dei som stikk liv i alle ting og forklårar verda. Sjå for deg kjelda, sola som steiker, som utan loge brenn veggar og istappar so det etter kvart dryp frå dei. Sjå for deg lufta so skir. Alt tyst omkring deg. Overjordisk venleik.