Det er med byar som det er med menneske, at vi kjem overeins med nokon og ikkje med andre; at vi har ein god eller dårleg kommunikasjon. Og vi kan ikkje alltid forutsjå kven vi skal komme overeins med, vi kan ikkje setje fingeren på kvifor vi fall for nettopp denne byen; kva det er som er så tiltrekkande, som er så riktig. Vikla inn mellom dei gode og dårlege sidene er berre kjensla av å komme overeins.