I Klassekampen 19. august er Karl-Fredrik Tangen, tilsett i Bates reklamebyrå, ivrig til å gjere mi uvilje til å arbeide for deira firma til ein angst for næringslivet. Det er ein noko slitt, men tenleg metafor, då angst, som me alle veit, er irrasjonell, hemmande og personleg. Slik er uviljen tydelegvis eit indremedisinsk problem hos meg og alle andre akademikarar som er «fanget i sin egen habitus», og ikkje maktar få augene opp for alt det vedunderlege som tydelegvis skjer i reklamebransjen.