«Vi kan ha særlig godt af at lufte vore Hjerner i den Ide-Orkan, som kalles Friedrich Nietzsche,» skreiv Arne Garborg i 1890. Han var ikkje den einaste i si samtid som var oppglødd over den tyske diktarfilosofen, men etter 2. verdskrigen heldt dei fleste den av nazistane hylla Nietzsche frå livet. Og i Noreg, i følgje litteraturvitar Eivind Tjønneland, vart det lagt ein god del energi i å skilja åndsaristokraten Nietzsche frå «våre åndsfyrster Ibsen og Bjørnson».