«Nasjon eller klasse – på hvilket grunnlag skal en venstreside mobiliseres?» Slik stiller Knut Kjeldstadli framleis problemet, i Klassekampen 24. januar. Det ser altså framleis ut som om det er spørsmål om anten-eller, ikkje både-og. Det var dette same anten-eller eg reagerte mot (15. januar) i det som Kjeldstadli skreiv 10. januar. Der ville han gjeninnføre klasseperspektivet som «alternativ til å se 'oss' som norske og 'de' som innvandrere» (min utheving). Eg ville ha både klasse- og nasjonsperspektivet, uttrykt slik: «Problemet er at verda var og er delt både horisontalt og vertikalt, og at verdsbiletet bør fange inn begge dimensjonane.»No, 24. januar, går det fram at Kjeldstadli, trass i talen om «alternativ» og «eller», har same reelle syn som eg, og mønstergyldig klårt sagt: «nasjonalstaten – med sine begrensninger – har verdi fordi den har gitt vanlige folk, lønnstakere og andre, forholdsvis bedre vilkår for kamp, for organisering, deltaking – for politisk innflytelse.» Det er såleis slett ikkje tale om «alternativ». Det er eksakt mi meining også. Kjeldstadli og eg er såleis reelt fullt samde i sak. Det som eg framleis ikkje er nøgd med, er at han no skriv: «Lunden mener det riktige og realistiske er å legge sterkere vekt på det han kaller vertikale skiller mellom nasjoner, enn på horisontale, klassemessige skiller.» Kvar henne har eg skrive noko som liknar på dette? Det skal altså vere eg som har tenkt alternativt?