Eg er ei av åtte, innlagd på ubestemt tid, vandrar i korridorane, ser bileta på veggene, dei liknar på kvarandre, hus og bergensgater, kopier frå ei anna verd eg ikkje lenger hugsar. Om kvelden bankar eg på dører, inn til dei tilsette, dei spør om dei kan gjere noko for meg, kva som helst. Dei kan ikkje halde meg i handa gjennom natta, men dei kan gå tur med meg, koke egg til kveldsmat, eg drysser salt over, et to skiver, hugsar å seie tusen takk før eg går tilbake inn på rom 4052 som er rydda, kontrollert, vaska og desinfisert av dei tilsette.
