Du kan bla til neste sideBla med piltastene

Magien i «Mio, min Mio» er litt for ferdigtygga til å drøyme seg vidare.

Poetisk og storslått

TUNG LAGNAD: Mio (Carl Martin Eggesbø) og Jum-Jum (Jo Saberniak) legg saman ut på ei farefull reise for å nedkjempe den vonde Riddar Kato. FOTO: SIGNE FUGLESTEG LUKSENGARD SIGNE FUGLESTEG LUKSENGARD

Ei framsyning som er så spektakulær at det diverre blir lite att til fantasien.

Trøndelag Teater, Hovudscena

Premiere 27. november

Av: Astrid Lindgren.

Overesttelse: Agnes-Margrethe Bjorvand. Dramatisert av Sara Li Stensrud og Erlend Samnøen.

Regi: Erlend Samnøen.

Scenografi: Olav Myrtvedt.

Med: Carl Martin Eggesbø, Jo Saberniak, Morten Espeland, Madalena Sousa Helly-Hansen, Marianne Meløy, Natalie Bjerke Roland, Ole Christian Gullvåg, Snorre Ryen Tøndel og Synnøve Fossum Eriksen.

Frå mi eiga barndoms lesing er det inga bok som gjorde større inntrykk enn Astrid Lindgrens «Mio, min Mio». Eg var livredd Riddar Kato, og eg kjende fysisk på både mørket og kulda i historia. Med forteljarstemma til den ni år gamle Bo/Bosse/Mio skapte Lindgren eit magisk univers om einsemd og det godes kamp mot det vonde.