Du kan bla til neste sideBla med piltastene
Melding

Havet som metafor

Framsyninga «Moby Dick» på Nordland Teater slår ein i bakken.

Amund Grimstad
BESETT: Kaptein Akab er berre opptatt av ein ting i livet, å få tak i kvalen som heimsøkjer han i alt han gjer. © FOTO: ERIKA HEBBERT

Nordland Teater, Hovudscena

Av: Plexus Polaire, Yngvild Aspeli i samarbeid med Nordland Teater, Figurteatret i Nordland m.fl.

Basert på romanen av Herman Melville

Dramatisering og regi: Yngvild Aspeli

Scenografi: Elisabeth Holager Lund

Musikk: Guro Skumsnes Moe, Ane Marthe Sørlien og Håvard Skaset

Kostyme: Benjamin Moreau

Figurar: Polina Borisova, Sebastian Puech, Manon Dublanc, Elise Nicod og Yngvild Aspeli

Lys: Xavier Lescat og Vincent Loubière

Lyd: Raphael Barani

Video: David Lejard-Ruffet

Med: Andreu Martinez Costa, Maja Kunsic, Daniel Collados, Sarah Lascar, Viktor Lukawski, Alice Chené og Pierre Deverine/Rune Løding

Eg har sett og meld scenekunst i 42 år, og årleg hatt mange store teateropplevingar. Men det kan gå fleire år mellom det heilt ekstraordinære. Premieren på verdsturneen til Plexus Polaires «Moby Dick» på Nordland Teater var ulikt alt anna eg har sett, og ei oppsetjing som slo meg i bakken. Det var ei framsyning så gjennomført, så vakker og visuell, så djuptgripande og så komplett at eg har vondt for å finne ord.

Du må være abonnent for å lese denne artikkelen

Bli abonnent