Hugsar du sist du kjøpte deg ny bil? Nei, det hugsar eg knapt sjølv. Eg meiner det var ein gong tidleg på 1980-talet, da den råflotte doningen sto utanfor bilbutikken i bygda mi. Dei to store frontlyktene slo meg hardt i andletet. Eg hadde aldri opplevd noko liknande. (No snakkar eg om sjølve bilen, ikkje ho som selde den til meg.) Den var raud som det mest oksygenrike blod. Den var det vakraste som var. Det var ein GL: ein luksusmodell frå Sverige. Det var ein Volvo 240. Med blant anna skinande blanke skinnsete, servostyring, B21-motor og turteljar, hadde eg brått bygdas vakraste bil. På 1-2-3 hadde eg blitt bygdas Don Juan. Her følgjer eit dikt som hyllar den mest komplett modellen i bilhistoria.