«Fire faens tusen i minus var det dei gav oss, pluss ei T-skjorte, ein jævla pins og eit klapp på skuldra og noko piss om at det det var me som bygde Noreg,» heter det i åpninga av «Hundedager», første bindet, første romanen, i Arild Reins «Stavangertrilogien». Og det er Lattussen som preiker. Som langer ut mot industrien. Mot Norewgian Contractors i Jåttavågen. Som gir f i folk. Som gjør alt for penger.«Så ikkje kom her og preik piss. Eg er faen ikkje i humør.»Ikke preik piss, sier han, Lattussen altså, som alle andre i Reins trilogi. Som Hesten, Jonny B., Dollaren, Henry Soma, Jonny Roxmann og Kim, samma hvem. Ikke kom her, sier de. Kjeften på deg, sier de. Var nokon som skulle ha tredd ein kondom på tunga di, sier de.