Thomas S. Kuhn skulle eigentleg bli fysikar. Men det er ikkje alltid det går som ein hadde tenkt, korkje i livet eller i vitskapen. Kuhn oppdaga nemleg at vitskapshistoria ikkje utvikla seg slik han trudde, det var ikkje ei stykkevis og gradvis utvikling der stendig nye bitar vart sett inn i mennskeheitas samla kunnskapsbank. Kuhn hadde aldri lese historiske vitskapsdokument då han studerte fysikk, men han fekk ei aha-oppleveing då han seinare las Aristoteles' fysikk. Han vart slått av at dei aristoteliske omgrepa om rørsle og masse på ingen måte var dei same som Newton sine, og at den aristoteliske fysikken dimed ikkje var ei dårlegare utgåve av Newton, men noko heilt anna.