Action-bøker og kriminalromanar står i ein merkeleg motsetnad til det dei handlar om, for dei skal vere spennande. Lesarane skal ha vanskar med å leggje dei frå seg. Det er faktisk eit sjangermessig minstekrav! Dermed må desse bøkene naturlegvis unngå å avspegle den realiteten dei handlar om. Det er nemleg slik at inga hending, ingen realitet er meir keisam enn den som gir tilfang til kriminalromanar. Der er alt «dødsens kjedelig».Berre tenk på såkalla skumle strok i amerikanske og europeiske storbyar! I dei mørkaste gatene kjem både springknivar og slagvåpen i bruk. Det er trist både ute og inne. Folk kjedar seg forderva på barane der dei slår tida i hel. Pornofilmane flimrar i bakgrunnen. Få gidd sjå den vegen. Gamle horer lovar stor ofse. Få trur på lovnaden. Knapt nok ei kunstig glede lar seg oppdrive. Du går ut att. Der passerer du ein halt hund, to svarte kattar, ein spyande turist, ein flokk hissige ungdommar og ein tilårskomen tjuv i følgje med ein yngre ransmann. Og brått er du slått ned.