Bush og Blair vil vinna krigen. Rett nok må dei tola langt meir kritiske spørsmål enn dei såg for seg. Krigen tar lengre tid enn planlagt, og dei kan ikkje lenger rekna med å bli tiljubla av den jamne irakar. Men dei har eitt sterkt kort på handa: Redselen for kva som vil skje dersom dei likevel ikkje skulle klara det. Når slaget no er i gang, det verste av alle alternativ, er det kanskje mang ein krigsmotstandar som går med eit lite håp om at dei trass alt må vinna ein rask siger. Kan vi ikkje nytta høvet og bli kvitt Saddam?